خام بدم، پخته شدم، نسوختم!

می دونم اگر الآن می نویسم، هیچ کس، دیگه نمی بینه. همه دنبال اینیستاگرام، تلگرام و مسابقه نشون دادن خوشبختی خود هستند. خوشبختی که از درون نابوده و فقط داری,م وانمود می کنیم. از این خوشبختی پلاستیکیا مثل خام بدم، پخته شدم، نسوختم!...ادامه مطلب

ما درون را بنگریم و حال را تاريخ : شنبه سی ام آبان ۱۳۹۴ | نویسنده : پاییز امسال ثابت کرد که خیلی پاییزه و چیزی از پاییزهایی که خاطره جمعی ما رو پر می کنه، کم نداره. سرما، بارونی، پالتو، بخارهای دهان و هوای پاک. میگن به خاطر یه پدیده است به نام ال خام بدم، پخته شدم، نسوختم!...ادامه مطلب

خام بدم، پخته شدم، نسوختم!...

تاريخ : یکشنبه دوازدهم آبان ۱۳۹۲ | نویسنده :  آره خب، قتل که نکردم، بلد نبودم، از همون اولم بلد نبودم، حتی وقتی بزرگ شدم هم دوست داشتم امتحانش کنم اما بلد نبودم. چند وقت پیش امتحانش کردم. دوچرخه سواری رو میگم... اما دو نفره. اولش فقط می خواستم همراه باشم و ببینم اما وقتی مسئولش گفت اگه یه نفر بلد باشه کافیه، انگار که یه تلنگری زد به کودکی که درونم خوابیده بود. چندبار افقی شدیم، به چمن های کنار جاده پیوستیم اما بلند بلند می خندیدم و دوباره راه می افتادیم. تجربه ای که هیچ وقت فراموش نخواهم کرد. خام بدم، پخته شدم، نسوختم!...ادامه مطلب

تاريخ : پنجشنبه پنجم دی ۱۳۹۲ | نویسنده : آدم ها ظاهرا فقط دنبال گوشی اند که بشنود، بدون اینکه اجازه دهند گوشی که می شنود هم حرفی برای گفتن داشته باشد. حرف هایی که شاید میدونی نصفش بی جهته اما به روی خودت نمیاری. خالی شدن مهمترین هدفه!حالا چه فرقی می کنه به سر شنونده چه آمده یا قراره بیاد؟!همیشه آدم هایی که کمتر صحبت می کنند و عملگرا هستند، استاندارد ذهنی من برای یه فرد متعالی است. آدم هایی که همیشه اجازه کشف کردن به طرف مقابل میدن.  خام بدم، پخته شدم، نسوختم!...ادامه مطلب

تاريخ : سه شنبه یکم بهمن ۱۳۹۲ | نویسنده : امیدوارم زندگی کردن بدون انجام کار روزمره اداری برام آسیب آفرین نباشه. ما جماعت شاید به یه طریقی شیدا هستیم که از انجام کارهای تکراری فرار می کنیم. هر وقت سوال می کنند چیکار انجام میدی و میگم"خبر"میگن: چه هیجان انگیز! میگم: بله،خب نداشتن حاشیه امن شغلی و مارکوپولویی کار کردن خیلی هیجان انگیزه! همیشه آرزو کردم این عاشقانه کار کردن طناب دور گردنم نشه؛اما خب گاهی گِلام درونم ميگه: «من میدونم ما موفق نمیشیم!» خام بدم، پخته شدم، نسوختم!...ادامه مطلب

تاريخ : پنجشنبه دهم بهمن ۱۳۹۲ | نویسنده :  چیزی می خواستم و رسیدم بهش ...خوشحالم و بسیار خوشحال...هرچند این خوشحالی مقطعی و زودگذر باشه!سال گذشته مقداری هیجان زده بودم اما خطر کردم وخودم رو در عین استرس انداختم وسط دریا و واقعا جواب داد.حالا امسال هم باید مراقب رسیدنم باشم که به ناگاه نرسیدن نشه!پ.ن: مبهم ننوشتم. این نوشتار برای افرادیه که جنس شیدایی منو می شناسن! خام بدم، پخته شدم، نسوختم!...ادامه مطلب

احتیاج به تحلیلی همه جانبه دارم که حداقل برای خودم فیلم هایی که طی این چند روز دیدم ته نشین بشه.نحوه برگزاری جشنواره امسال به نسبت سال گذشته خیلی بهتر بود اما سانس فیلم های کارگردانان صاحب نام اکثرا 10 صبح بود و ما هم با وجود برفی که می آمد باید خودمون رو می رسوندیم. اتفاق هایه روز که ماشین گرفته بودم، دو ماشین به ما برخورد کردند و راننده سمند در حال خودزنی بود چون ماشینش آسیب زیادی دیده بود و من مجبور شدم وسط اتوبان پیاده بشم و به سختی ماشین بگیرم تا برسم برج.2. اون وسط یه نفر ناشناس هم یه پیام با این مضمون داده بود:«آقا جنازه رو قایم کردم، حالا بگید چیکار کنم!»3.افتادن از پله های بالکن سینما در تاریکی که چندپله یکی رفتم و  یک لحظه ترسیدم اما طبق معمول خندیدم!فیلم هااز لحاظ فیلم باید به این اشاره کنم که برخی فیلم ها اصلا استحقاق حضور در بخش سودای سیمرغ رو نداشتند.1.چه لزومی داره که فیلم های بی کیفیت با این حجم و تراکم نمایش داده بشه و حتی فرصت نفس کشیدن به ما ندهد؟2.به استناد صحبت های کیوان کثیریان مشکل فیلم های امسال جشنواره در زمینه تدوین بود؛ اعتراض می کردیم، می گفتند: این ریتم هماهنگ با محتوا انتخاب شده!3.حضور سینماگران بزرگ بعد از این میزان دوری از سینما غنیمتی است و بخشی از التهاب جشنواره امسال به دلیل همین نام ها بود اما این نام ها در حد و اندازه خودشان اصلا نبودند و یک نمونه آن که شاهد خنده و یا بعضا قهقهه تماشاگران بودم «50 قدم آخر» کیومرث پوراحمد به عنوان کارگردانی بود که فیلم خوب«اتوبوس شب» را از او دیده بودیم./ به نظرم داوران تحت تأثیر نام ها بودند تا محتوای آثار4. به دلیل بایکوت شدن آثار در دوره های قبل بیش از آنچه باید شاهد آثار اجتماعی بودیم که مضمون تلخی داشت خام بدم، پخته شدم، نسوختم!...ادامه مطلب

تاريخ : پنجشنبه بیست و چهارم بهمن ۱۳۹۲ | نویسنده : می دانم! روزی خواهم مُرد و طَعمِ گَسِ عشق را هرگز نخواهم چشید کِششی عجیب که ریشه ات را می خُشکاند اما با ریشه های خُشکیده تا انتهای بودنت ادامه می دهی       خام بدم، پخته شدم، نسوختم!...ادامه مطلب

خام بدم، پخته شدم، نسوختم!...